Ponta Da Gal in Cascais

Wil jullie toch even mee nemen in de diversiteit van campermensen.

Links van ons staat een Portugees van ik schat 60 jaar, hij is alleen met een klein hondje , het is een surfer. Hij heeft een klein camperbusje helemaal zelf

Gebouwd en ingericht naar hem zelf. Er hangt een grote Portugese vlag binnen, een vlag van de Portugese voetbalclub Benfica en een sjaal van Bob Marley. Het dekbed overtrek heeft felle kleuren, een feest daarbinnen. Tijdens het koken, zijn kookhoekje is ook zijn badkamer en daar draait hij kei hard muziek met een goede oemf erin. Hij draait goeie muziek, beetje festival geluid. Zijn hele camperbusje hangt vol met gekleurde lampjes die op de muziek een licht show geven. Eindelijk een festival gevonden :-)

Het hondje is s’nachts buiten, waardoor ik me vannacht rot schrok toen ik even naar buiten ging want ze heeft een lichtgevende hals band om.

Naast hem staat een koppel in Volkswagen busje met een baby van een half jaar, ze hebben geen stoelen bij zich als alleen een kinderstoeltje, ze geven de kleine te eten zelf zittend op de rand van de bus en het kinderstoel staat buiten.

Rechts van ons staat een Portugees koppel, heel sjiek , alles klopt, de kleding, de slippers,de haren keurig. Het zijn fietsers en verliefd, hebben een luxe Hymer camper , zie hem koken de hoge rode wijn glazen staan klaar op de volledig gedekte tafel. Ze eten binnen,.In de avond zitten ze netjes naast elkaar op een Apple Chromebook te kijken, Netflix filmpje denk ik.

Vergeet niet dat we op een parkeerplaats staan voor 4 euro per nacht.

Naast dit koppel staat een jonge vrouw ook met een Volkswagen busje, zij is ook alleen.

Ze parkeert haar busje en begint allerlei grote flessen buiten te zetten met daarin sigarettenpeuken. Wel een stuk of 15 flessen . Op een van de flessen staat The Trash Traveler. Zij is onderdeel van een schoonmaak actie. Na The plastic Hike , al het plastic van de stranden halen, doen ze nu peuken. Initiatief van Andreas Noe.

Naast de bus staat een open plastic zak, met ook daarin peuken.

Mooi initiatief maar wat zal het meuren in dat busje .

Ik kijk naar het jonge stelletje, die met een prachtige gehuurde Citroën camperbusje wat verderop staan, zij zetten bij elke maaltijd het tafeltje met bijpassende stoeltjes aan de overkant dichter bij de zee, heel romantisch alleen jammer dat je weg waait hier boven op de rots.

Verbaasd zie ik dat een koppel nadat zij hun extreem grote camper hebben ingeparkeerd de deur open doen om er een Duitse Dog uit te laten komen. Begrijp wel de maat van de camper beter.

Na onze strand dag rijden wij door naar Lagos, via campercontact op zoek naar een camping in Luz. Tom Tom wijst ons de weg, maar weet niet hoe breed wij zijn, door een te smal straatje ( spiegels inklappen) komen we aan bij een camping wat ooit een camping was. Via andere weg ( niet weer dat smalle straatje) naar een camping waar we al voorbij waren gereden maar ons niet echt aansprak.

Maar we willen nu wel stoppen, dus alla dan.

Een 4 sterren camping met alles erop en er aan. Een zwembad, wasmachines,en zelfs een honden douche is hier aanwezig. Ik draai me bij het inschrijven bijna om als de receptioniste me twee blauwe polsbandjes geeft. Ik weiger om die om te doen trouwens.

Na een dagje niksen ( lees; de was doen, camper poetsen, en aan het zwembad liggen) pakken we de volgende dag de fietsen om naar Lagos en Ponta da Piedade te gaan bekijken.

Vlak voordat we gaan check ik even of we dit keer wel alles hebben, fietssleutels bv en ontdek ik dat mijn creditcard foetsie is.

Camper op zijn kop gezet, en iedereen die mij kent weet dat ik goed kan zoeken maar hij is en blijft onvindbaar. Blokeren dus maar. Uur later op naar Lagos.

In Portugal heb je zoals in veel landen geen fietspaden iedereen rijd gewoon over de normale weg, ik vind dat wel een dingetje, de auto’s vrachtwagens scheuren met 80 of 100 km langs je heen.

Geprobeerd via zandpaden het centrum te bereiken maar hoge hekken houden ons tegen.

Wel een vette rit weer, ben vanaf nu fan van elektrische fietsen.

Ponta da Piedade is een rotsformatie die uit de zee op rijst. We hiken eerst de berg op om van boven te kijken en daarna met een lange trap naar beneden om vanaf het water met een bootje te kijken.

Beneden gekomen moet je wachten er zijn maar twee bootjes en er kunnen 4 personen in. Terwijl we wachten kijken we naar twee meisjes die volledig opgemaakt compleet met vals wimpers in bikini een fotoshoot van elkaar aan het maken zijn, Instagram live . Sowieso valt me dit jaar op hoeveel mensen meer foto’s van zichzelf en elkaar maken dan van de omgeving, het irriteert me zelfs een beetje misschien omdat ik persoonlijk niet zo van de selfies ben maar ook door de vreselijke oppervlakkigheid hiervan.

Wij stappen in de boot met twee grote goedlachse brede mannen die bruin gebrand zo uit de sportschool zijn gelopen een koppel uit de US , de oude verweerde schipper vaart ons langs en door de rotsformatie.

Het zonlicht schijnt een rode gloed op de rotsen die uit de zee verijzen. Indrukwekkend natuurgeweld , zo mooi.

Je ziet hoe hoog de zee ooit heeft gestaan door de uitgesleten rand, de schipper wijst ons op allerlei dingen die je met een ruime fantasie uit de rotsen kunt halen, zoals King Kong, Brigitte Bardot en de Titanic.

Na een half uur varen zijn we terug , wat een mooie ervaring. Hup de trappen weer op.

We fietsen terug naar centrum Lagos waar we wat rondslenteren en een hapje gaan eten.

Het eten in Portugal is nog een beetje zoeken, normaliter helpt Tripadvisor ons goed op vreemde plaatsen maar we treffen weinig bijzonders.

Uiteindelijk eten we in een soort combi van Mexicaans restaurant en motorclub. Leuk en de taco’s en macho’s waren okay.

Via de snelweg terug gefietst we willen niet te laat want de volgende dag moeten we op tijd naar Albufera een voorstad van Faro want Emiel zijn 3 jaar geleden noodvulling uit zijn kies gevallen. Is zijn specialiteit om vlak voordat hij het vliegtuig naar Tanzania wilt pakken of tijdens een campertocht zijn vulling te verliezen. Emiel is geen tandarts fan ( zacht uitgedrukt) waardoor hij nooit verder komt dan de noodvulling en dan “vergeet” terug te gaan voor de blijvende vulling. Volgens mij gaat er in deze kies nu de vierde noodvulling in. Maar wel in 15 jaar.

Na wat googelen vind hij een Belgische tandarts waar hij een afspraak maakt. Vandaar deze tussenstop.

Hierna gaan we naar een campergarage omdat er wat dingetjes zijn die gerepareerd moeten worden. Wat overigens niet is gelukt. Niet erg het leven gaat door..

Via de lagunes in Tavira waar ik ook voor het eerst zoutbaden zie, snap nu waar en hoe zeezout wordt gemaakt, rijden we door naar een beveiligde camperparkeerplaats op een industrieterrein in Sevilla.

Een raar en ongezellige plek maar in onze woonwagen is het kei leuk!

We zitten nu op de helft van onze vakantie.