Er is hier in de buurt een opvangcentrum voor luiaards; omdat het vandaag ( woensdag) een beetje een bewolkte dag was leek het ons een goed idee om dat te gaan doen. Eerst zijn we gaan ontbijten in een bakery waar ze alles zelf maken, veel met chocola wat hier veel gemaakt word, kei leuk zaakje en heerlijk ontbeten.Ik had yoghurt met zelf gemaakte granola en fruit zo lekker.Op internet hadden we gezien dat de bus om 10:00 uur zou gaan, we hadden een tour gereserveerd om 11:00 uur dus alles volgens plan.......Costa Rica, Central America, plannen maken werkt niet altijd. Op busstation bleek dat de bussen elk half uur gingen; ok no problem halen we ook nog wel.

De mensen in CR zijn eigenlijk allemaal heel vriendelijk, maar in de afgelopen twee dagen hebben we gemerkt dat buschauffeurs op deze route niet erg vriendelijk en behulpzaam zijn. Bien vroeg nl of we de goeie bus hadden ; nou hij beet bijna haar hoofd eraf.... okay nadat we van andere begrepen hadden dat het de goede was stapten we in. Op het busstation een aantal dorpen verder moesten we eruit. We waren nog niet bij Sloth Sanctuaty of Costa Rica.Dus liepen we naar een taxi, Ja hij wou ons wel brengen, afspraak gemaakt wat het zou kosten en hop in de taxi.Gammele auto, een ster in de voorruit waar zelfs Carglass in shock van zou zijn, De chauffeur was een klein mannetje wat echt waar met zijn buik tegen het stuur zat. De auto rammelde en pruttelde maar dat vinden wij allemaal allang niet meer heel gek. Wel gek vond ik dat hij op een gegeven moment van de grote weg een zijweg in sloeg want wij wisten zeker dat het park aan die grotere weg lag, hadden we gezien toen we naar Puerto Veigjo gingen. Ik zat achterin en keek al beetje rond in de auto wat er allemaal lag ( zag een ijzeren stang liggen )voor het geval dat....Ik ben eigenlijk nooit bang als ik aan het reizen ben ook niet als ik helemaal alleen reis maar wel alert. We hebben allemaal wel eens rare verhalen gehoord dus je moet je nooit laten verassen denk ik dan maar. Even later stopte hij voor een opvangcentrum dat Tree of Live heette ,ook leuk maar daar wilden we niet heen. Aangezien Bien Spaans spreekt en gewoon had gezegd waar we heen wouden wat een toeristische plek is begon ik toch echt aan de man zijn denk vermogen te twijfelen. Maar goed daar wou hij ons dan wel alsnog naar toe brengen maar vroeg teveel geld daarvoor.Nee, zet ons maar op de grotere weg af. Daar aangekomen krabbelde hij een beetje terug in prijs en wij zeiden okay dan. Hij reed behoorlijk hard maar op een gegeven moment ging de auto steeds langzamer rijden tot dat hij stil stond. De chauffeur rommelde wat onder het stuur met kabels, hield zijn sleutel tegen een paar draden en de auto startte weer ? voor heel even. Vervolgens stapte hij mopperend uit, opende de klep, draaide twee kabels aan elkaar en startte opnieuw, met enige hapering deed de auto het weer. Tegen 12:00 uur schat ik waren we op de plaats van bestemming waar hij ons een kaartje gaf voor als we terug wilden. :-)

Het opvangcentrum voor luiaards was heel interessant en erg leuk. Het zijn echt hele schattige beestjes die daar worden opgevangen als ze zelfstandig niet meer kunnen overleven. Kan verschillende oorzaken hebben, 1 luiaard was verlamd zo zielig, kwam door schokdraad als ik het goed begrepen heb, een andere was door mensen thuis gehouden waar hij verkeerde voeding had gehad en waar ze zijn poten hadden geknipt omdat ze dachten dat het nagels waren. Verder werden de luiaards die wel zelfstandig konden overleven gechipt en terug gezet bij hun in het park en konden de natuur weer in. Grappig detail: Luiaards wonen in bomen en komen maar 1 x in de twee weken naar de grond om te poepen en te plassen. Het is gevaarlijk voor hen op de grond. Bij de toer zat ook een boot tochtje en wij hadden de mazzel dat we een luiaard naar beneden zagen komen om te plassen in het riviertje. Toen we na ongeveer drie uur terug wilden was er een aardige jongen die ons naar Cahuita bracht waar we de bus terug genomen hebben naar Puerto ViejoZo word een klein tripje een avontuur. Ik hou daarvan.

Morgen reizen we weer verder, naar Cahuita ( ik weet dat deze planning apart is maar soms is dat zo ) We blijven daar vier dagen. Hopen dat het weer iets beter word want hoewel we aan de Caribische kant zitten is het elke dag een beetje afwachten, zo nu en dan een bui en bewolking maar ook zon. Aangezien ik volgende week dinsdag terug vlieg moet ik maandag in San José zijn dus ik hoop nog op een strand dagje.Had ik al verteld dat de stranden in Costa Rica zwart zijn? Heel apart. Bij Cahuita ligt Playa Negra een groot strand en Playa Blanca een wit strand, ik denk aangelegd maar dat ga ik nog ontdekken.

In Cahuita hebben we een klein huisje gehuurd, met twee slaapkamers en een keukentje, heel leuk. De Duitse eigenaresse liet ons het huis zien en vertelde dat Alex de kat de chef van het huisje was, deze lag voor de deur.Bien happy en zei al snel; ik heb een huis en dus ook een huisdier. En dat klopt; Alex woont nu bij ons, eet mee en ik denk dat hij het liefst bij Bien op bed zou gaan slapen maar dat is nog niet gebeurt. ( voor zover ik weet) Mijn witte strand dagje gehad, schitterend weer en prachtig strand wat aan het Nationaal Park van Cahuita ligt.Je mag daar gewoon in maar je moet je wel inschrijven, dan krijg je een soort toegangs bewijs. Ze vragen om een Vrijwillige bijdrage voor het onderhoud van het park enzo. Toen wij ons inschreven zei de man achter het loketje: Donatie?.....donatie? En pas toen we hem geld gaven kregen we een briefje. Aparte opvatting van vrijwillige donatie maar alla..Aan een groot gedeelte van het strand mag je het water niet in omdat er een gevaarlijke onderstroom is, maar verder door wel waar we heerlijk gezwommen hebben. Costa Rica kent geen strandbedjes,strandtentjes, stranddouches, of zoiets dus het was afzien. Terug liepen we door het park waar we gewoon nog een paar aapjes tegen kwamen.Van mensen die ik via Bien hier heb leren kennen kregen we een berichtje dat zij een Jaguar hadden gezien op het strand in Tortuguero .Die hebben wij gemist jammer genoeg maar het geeft aan hoe prachtig het is als dieren nog gewoon in vrijheid leven.

Vandaag hadden we een paarden tocht langs het strand en door de jungle. Ik had een rustig paard gevraagd omdat het nou niet mijn dagelijkse bezigheid is. Ik kreeg Santana. Lief paard maar al snel viel op dat net als mijn paard in Cuba? Dit een haantje de voorste was, dus ze ging aldoor naast of voor de gids rijden. Ik moest daar al een beetje om lachen. Bien kreeg een groot paard en die had een veulen die gewoon los mee liep. Kei leuk. Het was een mooie tocht, de gids was denk ik doofstom want die heeft niks gezegd maar vooral dwars door de jungle was prachtig. We gingen met nog een Nederlands koppel uit Amsterdam. Zij reed geregeld paard, en vroeg op het strand of ze een stuk mocht galopperen. Dat mocht.( gids knikte) Hoppa dacht Santana en galoppeerde er achteraan...... Ik moest echt hard aan de teugels ( een touw) trekken en uiteindelijk best boos ho roepen voordat ze een beetje af ging remmen. Echt bang was ik niet maar het was wel typisch dat alleen die van mij dat deed. ( iets met paarden die spiegelen of zo

Adios

https://photos.app.goo.gl/SpDwn5UNTnteUy1D9